Het middeleeuws binnenplein, ooit een epicentrum voor handel en allerhande bijeenkomsten, is vandaag vooral een doorgangsplek of wachtkamer voor de vele bezoekers.
Met The Joyful Apocalypse gaat Traumnovelle een dialoog aan met het binnenplein en formuleert een contrasterend alternatief dat het plein in haar totaaloppervlak benut en reactiveert tot een plek voor verwondering en spel. In de installatie herken je industriële materialen zoals bouwstellingen en aluminium panelen, maar ook zilveren gordijnen. Ze volgen de contouren van het binnenplein en doen de negen meterhoge structuur reflecteren. Het bouwwerk neemt de kleur van haar omgeving aan en lijkt daardoor in constante verandering, net als de hemel boven de installatie. Het absorbeert warmte en geeft koude af. Het trekt aan, maar stoot tegelijkertijd af.
De installatie verheft het plein tot een tijdelijk podium en maakt van de toevallige passant een actieve figurant. Bezoekers worden uitgenodigd om door de structuur te meanderen en over de drie verdiepingen heen gade te slaan wat zich lager of hogerop afspeelt. Soms gepland – misschien ook spontaan – zullen er op en rond de installatie openluchtperformances, presentaties of concerten plaatsvinden. Wie is gebruiker? Wie is toeschouwer of acteur? Wie observeert wie?
The Joyful Apocalypse is een spiegeling van het verleden en vooral: een stimulans om in de toekomst meer met de locatie te gaan doen, voor Brugge en al wie erin leeft en beweegt.
Traumnovelle (2015, Brussel, BE) werd opgericht door architecten Léone Drapeaud (°1987, Canberra, AU), Manuel León Fanjul (°1990, Charleroi, BE) en Johnny Leya (°1990, Kinshasa, CD). Het Brusselse bureau profileert zich als een militante groepering die fictie en non-fictie verweeft tot projecten op papier of in steen. In hun werk brengt Traumnovelle socio-politieke thema's onder de aandacht door middel van ingrepen die radicaal ingaan om hun omgeving en zo een debat op touw trekken.