Who?

Zoals de titel doet vermoeden, liet Who? kijkers speculeren over de identiteit achter de sculpturale installatie. Who? werd gezien als een monument in twijfel. De schijnbare onvolledigheid en het gebrek aan identiteit gunden kijkers alle vrijheid. Misschien stelden ze zich voor dat de laarzen het bezit waren van een specifieke historische figuur óf wouden ze er nieuwe verhalen rond verzinnen. Het patina en het historisch uiterlijk van de laarzen deed vermoeden dat ze er al even stonden. Om wie ging het en wat was het verhaal achter die aanwezige afwezigheid? Naast de vraag over identiteit, daagde het werk de kijker uit om in vraag te stellen wie het recht had om in de openbare ruimte te worden voorgesteld. We leven in en lopen door de fictie die we 'stad' noemen. We interpreteren de stad en dragen zo ook bij tot een breder narratief. Wie is zichtbaar? Wie heeft een stem en wie heeft het recht om die verhalen te schrijven?

Argote speelt graag met visies en verwachtingen. Hij ontwerpt zijn projecten als voorstellen voor wat monumenten kunnen zijn. Kortstondige, niet-vergunde performatieve interventies in bestaande beelden of permanente nieuwe installaties stellen het dominant historisch narratief en machtssymbolen in vraag, terwijl ze zich manifesteren in de openbare ruimte. Ze worstelen niet alleen met eindeloze verhalen van natievorming en koloniale uitsluiting, maar suggereren ook nieuwe denkbeelden over wie we in ons collectief geheugen kunnen opnemen. De kunstenaar bedekt bestaande standbeelden met poncho's, haalt ledematen weg om generische typologieën te creëren of vult ze met wilde bloemen. Zo worden fictie, poëzie en humor gehanteerd als kritische middelen om na te denken over het decentraliseren en dekoloniseren van de openbare ruimte.

Who? is het eerste beeld in een reeks in het oeuvre van Iván Argote. Het wordt een geheel van monumenten in twijfel, die op verschillende plaatsen opduiken om nieuwe resonanties en dissonanties te doen ontstaan.